Quai D’Orsay

Historia

Kluczową postacią w tej historii jest Valéry Giscard d’Estaing – Minister finansów i gospodarki, a następnie prezydent Francji. Uważał, że jego kraj kojarzony jest z najlepszymi winami, niesamowitą kuchnią, koniakiem, domami mody, ale brakowało mu ,,francuskich cygar”. Giscad d’Estaing zwrócił się w 1973 roku do ówczesnego państwowego monopolisty na rynku tytoniowym we Francji – SEITA z propozycją stworzenia takich cygar. Miałe one na początku być wykonywane maszynowo we Francji z tytoni z Sumatry i Kamerunu (prawdopodobnie również z innych krajów), natomiast SEITA nie była zbytnio zainteresowana takim projektem. Uważano, że prawdziwie jakościowe i prestiżowe cygara mogą być produkowane tylko ręcznie i tylko z kubańskiego tytoniu. Tak narodził się projekt cygar Quai D’Orsay.

Nazwa

Nazwa marki nawiązuje do alei w Paryżu, przy której w tamtym czasie znajdowała się siedziba SEITy. Dziś znajduje się tam wiele luksusowych sklepów, a aficionado odwiedzający Paryż lubią fotografować tabliczki z nazwą alei w towarzystwie cygar omawianej marki.

Unikatowość

Quai D’Orsay to jak dotąd jedyna marka stworzona przez Habanos SA (w tamtym czasie Cubatabaco) niejako na zamówienie. Od 1974 do 2005 roku jej cygara można było kupić jedynie we Francji. Fakt ten może świadczyć o tym jak rynek francuski jest ważny dla europejskiej sprzedaży cygar kubańskich. Doświadczenie związane ze skupieniem na jednym kraju (według starej klasyfikacji marek Habanos Quai D’Orsay należało do kategorii marek lokalnych), było jednym z czynników, który przyczynił się do powstania programu cygar regionalnych w 2005 roku.

Portfolio

Omawiając cygarowe portfolio Quai D’Orsay należy podzielić jej historię na dwa okresy. Pierwszy z nich datuje się od czasu powstania w 1974 do 2017, a drugi od 2017 do czasów obecnych. Niezależnie od okresu marka produkowała i produkuje nadal cygara łagodne o słodkim i delikatnym profilu. Cygara wprowadzone na rynek w 1974 roku znajdziemy w tabeli poniżej:

Jak podaje Habano News – portfolio Quai D’Orsay składało się z cygar, których formaty występowały równocześnie w ofercie Hoyo De Monterrey i Davidoffa (w tamtym okresie Davidoff był marką cygar kubańskich). Jest to prawda, natomiast wszystkie takie same formaty w tamtym czasie oferowały również Partagas, Romeo y Julieta i Punch. Zatem możemy śmiało powiedzieć, że Quai D’Orsay początkowo składało się z formatów popularnych w latach siedemdziesiątych, czyli wtedy kiedy marka ujrzała światło dzienne. Były to głównie cygara o wąskich średnicach.

Coronas Claro i Coronas Claro Claro

Warto zwrócić uwagę na te cygara. Oba cygara miały jeden wymiar (42 x 142) i używano do nich tej samej mieszanki tytoniu, z wyjątkiem liścia okrywowego. Pokrywa pierwszego z nich była jasna (w kolorze Claro), a druga charakteryzowała się jeszcze jaśniejszą barwą. Warto zwrócić tutaj uwagę na opakowanie – oba rodzaje tych cygar pakowano do identycznych pudełek z wypalonym napisem Coronas. Różniły się natomiast stemplem. Coronas Claro oznaczano pieczątką z napisem Claro, a Coronas Claro Claro oznaczano napisem Clarisimo. Ze względu na zmianę uprawianego gatunku tytoniu na Kubie Coronas Claro Claro zostało wycofane w 1995 roku, a produkowano je w minimalnych ilościach już w latach osiemdziesiątych z powodu braku możliwości stworzenia tak jasnych liści okrywowych.

Wygaszenie marki

Do 2015 roku sukcesywnie wycofano wszystkie formaty z oferty Quai D’Orsay oprócz Coronas Claro. Nie będzie dla nikogo zaskoczeniem, że cygara ze starego portfolio cieszą się popularnością na rynku wtórnym. O ile prawdopodobieństwo trafienia na podróbki takich cygar jest małe, to i tak warto zachować ostrożność w przypadku potencjalnych zakupów.

Rebranding

Obecnie każde cygaro marki posiada swój dedykowany pierścień, na którym napisana jest nazwa tego cygara. Ogólny projekt pierścieni oprócz innej nazwy pozostaje taki sam. Na tym tle wyróżniają się cygara edycji regionalnych, które posiadają pierścień najbardziej zbliżony do tego sprzed rebrandingu.

W 2017 roku do oferty Quai D’Orsay wprowadzono 2 nowe formaty oraz zmieniono komunikację wizualną marki. Zamiast tabeli, pozwolę sobie opisać po kolei każde z cygar oferowanych obecnie przez Quai D’Orsay.

Coronas Claro

Coronas Claro pojawia się na rynku obecnie najrzadziej ze wszystkich cygar marki. Ten klasyczny format stoi trochę obok pozostałych nowoczesnych propozycji o szerokim przekroju. Wielu aficionado uważa, że to najlepsze cygaro marki. Podzielam ten pogląd i od siebie mogę dodać, że to jedno z moich ulubionych cygar codzienno-porannych.

No. 50, No. 52 i No. 54

No. 50, No. 52 i No. 54 – Te cygara obecnie stanowią największą część sprzedaży marki. Numery w ich nazwach mówią nam o grubości ich przekroju. Wszystkie łączy spójny profil – przez pierwsze dwie tercje łągodny, kremowy, delikatnie roślinny, orzechowy miodowy, a w trzeciej tercji pieprzny pazur wraz z bardziej zdecydowanymi nutami daje o sobie znać w przyjemny sposób.

No. 50

No. 50 weszło na rynek w 2017 roku. Produkuje się je w formacie Serie D No. 5 (50×110) – tak samo jak popularnego Partagasa Serie D No. 5. To świetne cygaro dla początkujących aficionado. Szeroka średnica wybacza wiele błędów w paleniu osób początkujących, a łagodna moc, delikatny profil i stosunkowo krótki czas palenia sprawi, że szansa na przytłoczenie nikotyną osoby stawiającej swoje pierwsze kroki w świecie cygar będzie nikła.

No. 52

W Polsce możemy cieszyć się tym cygarem od stycznia 2024 roku. To jedyne do tej pory cygaro kubańskie wyprodukowane w formacie Lanzas (52×156) Moim zdaniem to najlepszy i najbardziej zniuansowany format z numerowanej trójki Quai D’Orsay, a spory rozmiar pozwala cieszyć się nim podczas dłuższych posiedzeń, bez narażania nas na nikotynowe zawroty głowy.

No. 54

No. 54 tak jak No. 50 wyszło na rynek w 2017 roku. Produkuje się je w formacie Edmundo Grueso (54×135). To jedyne cygaro kubańskie w tym formacie. Czas wydobywa z tych cygar sporo kompleksowości, dlatego uważam, że warto je leżakować.

Nadchodzące cygara

Especial D’Orsay zadebiutowało w lutym 2024 na festiwalu Habanosa na Kubie z okazji pięćdziesiątych urodzin marki. Zazwyczaj cygara ogłaszane w ten sposób pojawiają się na ogólnym rynku około dwóch lat później. Format tego cygara to Sobresalientes (53 x 153). Warto zwrócić uwagę na zmieniony w stosunku do innych cygar marki pierścień. Osoby, które już paliły Especial D’Orsay zwracają uwagę na bardziej intensywny od typowego dla marki profil tego cygara. Pakowane jest w ozdobne i grube pudełka mieszczące 20 cygar, co może, wraz zapowiadanymi ograniczonymi ilościami, zwiastować wysoką cenę.

Quai D’Orsay Imperiales – To cygaro pojawiło się już na niektórych rynkach na świecie. W Polsce nadal czekamy na jego premierę. Cygaro wydawane jest w humidorach podróżnych i kierowane głównie do sieci lotniskowych sklepów Travel Retail. To powrót do klasycznego Churchilla marki Quai D’Orsay wycofanego w 2015 roku.

Mit koloru liści okrywowych Quai D’Orsay

Spotkałem się z twierdzeniem, że cygara Quai D’Orsay charakteryzują się liśćmi okrywowymi tylko w kolorze Claro lub Colorado Claro. Nie znalazłem oficjalnej informacji na ten temat, więc może być to obiegowy mit, lub coś co było prawdziwe jakiś czas temu (np. odnosiło się do starego portfolio?). We wrocławskiej Old Havanie otwieram kilka – kilkanaście pudełek Quai D’Orsay miesięcznie i praktyka pokazuje, że od conajmniej dwóch lat kolor liścia okrywowego w przypadku Quai D’Orsay jest tak samo losowy jak w przypadku wielu innych cygar kubańskich.

Powyższy artykuł jest jedynie częścią serii Cygarowego ABC dotyczącej cygar kubańskich. Historie i ciekawostki na temat marek z portfolio Habanos SA będą sukcesywnie rozszerzane w tej serii wraz z omawianiem kategorii edycji cygar (edycje specjalne, regionalne, LCDH, itd.). Seria Cygarowego ABC ma stanowić podstawę pod recenzje konkretnych cygar, tak aby wiedza na temat cygar kubańskich była przedstawiona przejrzyście i systemowo.